[maat_]

vetulae, Popieram! Do tego taka postawi prowadzi już do realnych problemów: ludzie np.: nie wierzą lekarzom i sami sobie sprawdzają, zmieniaja dawki i odstawiają leki, to pokłosie tego ogólnego braku zaufania i samoobrony przed byciem oszukanym

[bezn]

singri, Bastian nie mógł poprosić księgarza o tę książkę skoro i tak miała do niego trafić na mocy przeznaczenia? A może byłby w stanie ja kupić? Dodatkowo, idąc za podpowiedzią maat_, najwyraźniej sam księgarz był zaznajomiony z ,,kolejami przeznaczenia" więc pewnie by nie oponował. (tak, wiem, ze wtedy fabuła byłaby mało ekscytująca dla odbiorcy ale rozwiązań konstrukcyjnych jest multum).

[maat_]

Uważam, ze obecnie pojęcia wyższe zastąpiono zwykłym "bądź cwany" to bardzo duże zaniżenie poziomu. Sprowadozno nas do sienkiewiczowskiego: Dobry uczynek: Kali ukraść krowę, zły uczynek: Kalemu ukraść krowę!To straszne!

[impala1967]

E tam, najlepiej to wszystko oddaje "Ferdydurke"

E tam, najlepiej to wszystko oddaje "Ferdydurke"

[maat_]

impala1967,

[vetulae]

Tak i ja jestem przekonana, że to po to by nami łatwo rządzić tak w 3 krokach:

1. deprecjonowanie rodziny (byśmy nie mieli wsparcia)
2. rozmywanie wartości (byśmy do końca nie wiedzieli co jest dobre a co złe) wszystko staje się relatywne
3. samotny i zagubiony człowiek (podatny na indoktrynację i manipulację, doskonały konsument)

[maat_]

vetulae, Też tak uważam, głównym wrogiem tego są homogeniczne kulturowo, narodowościowo i religijnie społeczeństwa.

[Cascabel]

Powiem szczerze: moje obserwacje współczesnych filmów dla młodzieży (a raczej ich części) nieco się różnią. Podobnie w przypadku powieści (które bardzo przyjemnie czyta się rano, gdy człowiek się rozbudza...)
Tak, lepiej dostosowują człowieka do życia we współczesnym społeczeństwie. Po pierwsze: pokazują postaci indywidualne, często prześladowane w życiu codziennym/szkolnym przez to, że nie podążają za wzorcami. Z reguły: negatywnymi, takimi jak brak zainteresowania drugim człowiekiem i jego problemami, brak chęci pomocy innym, wagarowanie czy opuszczanie się w nauce.
Po drugie: z reguły jeżeli są bohaterowie, to nie oczekują poklasku - bo nie mogą. Nie, nawet jeżeli ratują świat, to nikt się o tym nie dowie i nie zmieni to ich postrzegania przez społeczeństwo. Poświęcają się nie uzyskując za to nagrody.
Z reguły uczą się też prawdziwej przyjaźni i odróżniania jej od fałszywej.
To, co faktycznie niepokoi - to deprecjacja rodziców w tych historiach. Rodziców nie ma, albo się nie interesują, albo są osobami negatywnymi. Podobnie rodzeństwo.
I druga rzecz: pokazywanie że każdy może się zmienić i dawanie każdemu nieskończonej ilości szans.

[maat_]

[vetulae]

Tak, moim zdaniem to takie pchanie wszystkiego w sferę prywatności niby skromności ma na celu powstrzymanie zmian i zachowanie statusu status quo.

Przypomina mi się taki odcinek Przygód kota Filemona. Bonifacy, Filemon i piesek (nie pamiętam imienia) urządzają zawody w łapaniu myszy. Nikomu się nie udaje, nikt nie złapał myszy, Bonifacy rezygnuje i postanawia lepiej pospać, Filemon też a piesek wraca do budy a tam wszystkie myszy, już chce zawołać wszystkich i pochwalić się, że ma wszystkie myszy kiedy myszy go przekonują że po co "wystarczy przecież że on wie że wygrał". Taką komuną zawiało, że po co sprzeciwiać się władzy wystarczy, że ty wiesz, że masz racje.

[bezn]

[Cascabel]

maat_, Z drugiej strony jest jeszcze jeden problem: w książkach i filmach znajdują się zawsze osoby, które chcą ci pomóc. Pomimo prześladowania, masz kogoś na którym możesz się wesprzeć. W rzeczywistości - nikt takim "frajerem" nie chce być.
To, że dobro powinno być nagradzane nie zmienia tego, że w rzeczywistości nie jest. Promowanie "cichego bohatera" jest obecnie promowaniem jedynego modelu, który funkcjonuje w rzeczywistości. Lepiej, żeby nikt nie wiedział - bo jak się dowiedzą, to będzie jeszcze gorzej i to ty zostaniesz typowym antybohaterem.
Dobra, jestem trochę rozżalona obecnie i wkurwiona. maat_ może skojarzy o co chodzi, ale nie chcę głębiej w to wchodzić publicznie.

[Blacks]

wracając do oszustów, dla mnie jest nie pojęte, jak można usprawiedliwiać kogoś, kto celowo oszukuje i winę zrzucać na ofiary. Niby jasne, ofiary są mamione szybkim zyskiem więc tutaj czynnikiem skłaniającym do takiej gry jest chciwość, ale jednak, to oszust mami...

Najciekawsze z tych komentarzy były takie pokroju: no 5 lat temu też dałem się im oszukać, są sprytni, dobrze że kroją tych frajerów, jak są głupi to niech tracą pieniądze.
Czyli gość sam kiedyś dał się oszukać, a mimo to wciąż zrzuca winę na ofiary, to jakieś chore. (takich komentarzy było całkiem sporo) Nie wiem skąd taki wzorzec i w ogóle. ;<
Gdybym ja dał się oszukać, to bym przestrzegał każdego przed tymi oszustami. A nie cieszył się, że ktoś daje się oszukiwać i wspierał oszustów w tym co robią...

[maat_]

Cascabel,

[maat_]

vetulae, TAK! Świetnie to podsumowałaś! Jestem wrogiem tej mentalności, szkołę zaczynałam za komuny i właśnie tak to identyfikuję. oczywistym było dla każdego z nas, ze jedno to dom drugie to reszta świata. To byla obrana przed systemem totalitarnym teraz gdy żyjemy w wolnym kraju ta mentalność czy raczej koniecznośc powinna zaniknąć, a okazuje się, że kwitnie tyle