[bezn]

,, Na noże"- uroczy film z zagadką kryminalną. Doborowa obsada. David Craig w roli nie do końca na serio naprawdę daje radę. Scena pościgu jest genialnie zaskakująca nawet dla posiadaczy podobnych mydelniczek. Nie raz zaśmiałam się na seansie. Także polecam, przyjemny, niekontrowersyjny, fajnie zagrany z nutką tajemnicy i intrygi kryminalnej.

[vetulae]

"Diuna" opinie są różne, ale ja jestem na tak. Przedsięwzięcie nie było łatwe, można się czepiać, ale do tej pory nikt nie zrobił tego lepiej.

[bezn]

,,Szalony świat Louisa Waina"- opowiada historię artysty znanego z uroczych przedstawień kotków, które zagościły na dobre w sercach obywateli wiktoriańskiej Anglii. Temat zdaje się lekki i komediowy jednak sam film porusza sporo wrażliwych strun. Wedle mojej wrażliwości wyciska łzy.Doborowa obsada i nietuzinkowa rola warta docenienia wedle mnie.

[bezn]

,,Gdzie śpiewają raki"- szczerze przyznam, że ten film oglądałam dla Daisy Edgar-Jones bo niezwykle lubię subtelną oniryczną aurę tej aktorki i tu także skutecznie roztacza ten czar. Sam film to dość przewidywalny wyciskacz łez okraszony naprawdę ładnymi przedstawieniami przyrody. Do tego to także ekranizacja dość poczytnej książki Delii Owens. Także film w obrazku uroczy, w fabule przewidywalny. Dla mnie poruszający chociaż nie pamiętny. Myślę, że dobra pozycja dla miłośników gatunku.

[Koziu]

Całkiem ciekawy

[bezn]

,,Na ostrzu szpady" film płaszcza i szpady produkcji francuskiej z 1997. Z zacięciem komediowym oraz z typowymi chwytami gatunku. Moja ulubiona scena to zdecydowanie ta z początku filmu , gdy dwaj kompani zatrzymują się na noc w zamku i kładą się do snu- taka miniatura a wszystko i zabawne i ze smakiem XD Uroczy, nieco sztampowy, trzymający w napięciu mimo to. Wart wieczoru we dwoje lub solo przy czymś smacznym.


PS: jak ktoś oglądał ,,Królową Potępionych" to będzie miał miłe deja vu

[bezn]

,,Trzy tysiące lat tęsknoty" - w sumie jeśli chodzi o ten film to mam mieszane odczucia. Takie odczucia jak je się niedogotowany makaron na obiad- niby się zjadło ale niedosyt pozostał a w ogóle to zabrakło sosu. Konwencja , powiedzmy, hermetycznej baśni z tysiąca i jednej nocy bo większość akcji to snucie opowieści z egzotycznych krain także w obrazku mamy kolorowo ale ,,intryga" oparta jest na relacji pomiędzy dwiema postaciami. I ta relacja dla mnie jest mało satysfakcjonująca ponieważ, wedle mnie, nie dość zbudowana. Osobiście lubię realizm magiczny w filmach ale tu smakuje jak niedosolona zupa. Przynajmniej dla mnie. Ale za to Kostkę Cukru zapamiętam...

[bezn]

,,Kot w butach: ostatnie życzenie" - nie spodziewałam się wiele po tym filmie. Prawdę mówiąc, może kilku błyskotliwych linijek, które przejdą do kanonu powiedzonek, albo gry z popkulturą? Tymczasem nie zawiodłam się, ale i nie dostałam tego na co się nastawiłam. Historia jest wartka. Jest tam pełno postaci znanych z bajek czy opowiastek dla dzieci, ale humor nie gra pierwszych skrzypiec. Tam jest sporo głębokiej refleksji, może już wyświechtanej jak wycieraczka po zimie, ale jednocześnie wcale nie dostajemy niezjadliwego moralizatorstwa i tandetnego kiczu. Ze swojej strony polecam. Podoba mi się nieco odświeżona kreska, elementy komiksowe oraz moje alterego. Nie radzę oglądać z bardzo małymi i wrażliwymi dziećmi. Mogą być nieco przestraszone po seansie.

[bezn]

,,Wieloryb"- szeroko komentowany film Darena Aronofskyego. Szczerze mówiąc nie rozumiem tego hype'u ani negatywnego, ani peanów. Tam nie ma dużo do grania. Cała konwencja jest pudełkowa i mało rozbudowana nawet postacie i ich motywacje wydają mi się ,,niedosolone" jakby brakło czegoś istotnego co przywiąże mnie do bohaterów i ich historii. Najbardziej prawdziwa i wielowymiarowa była tu relacja Charliego i Liz. Nie podoba mi się łopatologicznie wpychana w gardło klamra-esej. Mogłabym usłyszeć te kilka zdań i w sumie nie oglądać filmu - miałabym cały zamysł w pigułce. Strasznie wybijała mnie konwencja klatki, która dla mnie, w porównaniu do takich pudełkowych filmów jak choćby ,,Ojciec" z Hopkinsem (gdzie wykorzystana jest wyśmienicie), tutaj jest po prostu duszna i mydlano-operowa. ,,Wieloryb" jest w tym roku kandydatem do Oskara - dla mnie, przykro to powiedzieć, nie jest to dzieło na miarę arcydzieła. Niestety. Tak jak lubię filmy Aronofskiego tak uważam, że ten jest ,,poprawny" z piękną muzyką ale miałki jak mamałyga. Rozpisałam się. Może niepotrzebnie. Niech każdy wyrobi swoje zdanie.