watchyouback - 2016-02-27, 21:45 Temat postu: Polska dusza - rdzeń naszej tożsamości Możecie tu wrzucać wiersze, utwory muzyczne, obrazy oraz inne przejawy twórczości świadczące o naszym rdzeniu kulturowym. Nie chcę tu twórczości rozrywkowej, przeznaczonej dla szerokich mas, na takie pozycje jest miejsce w innych tematach. [ Dodano: 2016-02-27, 21:45 ] https://www.youtube.com/watch?v=O3efQ8yXmFg [ Dodano: 2016-02-27, 21:48 ] https://www.youtube.com/watch?v=aZ0MXMEwQj8 [ Dodano: 2016-02-27, 22:03 ] Ten wiersz ma dla mnie szczególne znaczenie: Herbert Zbigniew Przesłanie Pana Cogito Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę idź wyprostowany wśród tych co na kolanach wśród odwróconych plecami i obalonych w proch ocalałeś nie po to aby żyć masz mało czasu trzeba dać świadectwo bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę a kornik napisze twój uładzony życiorys i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie strzeź się jednak dumy niepotrzebnej oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz powtarzaj: zostałem powołany - czyż nie było lepszych strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy światło na murze splendor nieba one nie potrzebują twego ciepłego oddechu są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy czuwaj - kiedy światło na górach daje znak - wstań i idź dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów Bądź wierny Idź Pierdomenico - 2016-02-28, 10:27 Świetny temat dla mnie najbardziej patriotyczną pieśnią jest Rota Marii Konopnickiej, aż mam zawsze ciary: Nie rzucim ziemi skąd nasz ród! Nie damy pogrześć mowy. Polski my naród, polski lud, Królewski szczep Piastowy. Nie damy, by nas gnębił wróg! Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy ducha, Aż się rozpadnie w proch i w pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg! Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz Ni dzieci nam germanił, Orężny wstanie hufiec nasz, Duch będzie nam hetmanił. Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg! Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Nie damy miana Polski zgnieść Nie pójdziem żywo w trumnę W Ojczyzny imię, na jej cześć Podnosi czoła dumne. Odzyska ziemi dziadów wnuk! Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Uwielbiam całą muzykę z Ogniem i mieczem, czuję w niej właśnie tę polskość w każdym calu. https://www.youtube.com/watch?v=_PpfJUDGyBI No i oczywiście Polonez Ogińskiego, aż serce "pali" jak tego słucham https://www.youtube.com/watch?v=DZdiY1pTaR4 Cascabel - 2016-02-28, 11:00 Dotknąć... Dotknąć deszczu ,by stwierdzić, że pada Nie deszcz, tylko pył z Księżyca spada Dotknąć ściany, by stwierdzić , że mur Nie jest ścianą, lecz kurtyną z chmur Ugryźć kromkę, by stwierdzić, że studnia Wyschła oraz wszystkie inne źródła Wyrzec słowo, by stwierdzić, że głos Jest krzykiem i nikogo to nie obchodzi Jakoś ten wiersz Wojaczka, może nie patriotyczny, ale zawsze kojarzył mi się w pewnym sensie z... polskością. Choć nie umiem wyjaśnić do końca dlaczego. watchyouback - 2016-02-28, 18:10 Krzysztof Kamil Baczyński - Spojrzenie Nic nie powróci. Oto czasy już zapomniane; tylko w lustrach zasiada się ciemność w moje własne odbicia - jakże zła i pusta. O znam, na pamięć znam i nie chcę powtórzyć, naprzód znać nie mogę moich postaci. Tak umieram z półobjawionym w ustach Bogiem. I teraz znów siedzimy kołem, i planet dudni deszcz - o mury, i ciężki wzrok jak sznur nad stołem, i stoją ciszy chmury. I jeden z nas - to jestem ja, którym pokochał. Świat mi rozkwitł jak wielki obłok, ogień w snach i tak jak drzewo jestem prosty. A drugi z nas - to jestem ja, którym nienawiść drżącą począł, i nóż mi błyska, to nie łza, z drętwych jak woda oczu. A trzeci z nas - to jestem ja odbity w wypłakanych łzach, i ból mój jest jak wielka ciemność. I czwarty ten, którego znam, który nauczę znów pokory te moje czasy nadaremne i serce moje bardzo chore na bezn, która się lęgnie we mnie. [ Dodano: 2016-02-28, 23:55 ] Tadeusz Różewicz Oblicze ojczyzny Ojczyzna to kraj dzieciństwa Miejsce urodzenia To jest ta mała najbliższa Ojczyzna Miasto miasteczko wieś Ulica dom podwórko Pierwsza miłość Las na horyzoncie Groby W dzieciństwie poznaje się Kwiaty zioła zboża Zwierzęta Pola łąki Słowa owoce Ojczyzna się śmieje Na początku ojczyzna Jest blisko Na wyciągnięcie ręki Dopiero później rośnie Krwawi Boli maat_ - 2016-02-29, 09:37 Kaczmarski, Gintorowski, Łapiński, Herbert https://www.youtube.com/w...t=RDAtZyXnfvaXs https://www.youtube.com/watch?v=GqJjiAXnWdQ Pietrzak i dla mnie prawie, że modlitwa milionów Polaków "Żeby Polska była Polską" https://www.youtube.com/watch?v=HO46vMAUALc A teraz Coś co cały okres zaborów lśniło złotem w duszach Polaków https://www.youtube.com/watch?v=Jsoj_8Fp1qA [ Dodano: 2016-02-29, 09:40 ] I oczywiście nasz Hymn śpiewany na stadionie, aż serce wyrywa! https://www.youtube.com/watch?v=sgtbXBtlkfQ [ Dodano: 2016-02-29, 09:43 ] Według mnie do całej twórczości patriotycznej obowiązkowo trzeba dołączyć kabarety Pod Egidą Anonymous - 2016-02-29, 11:33 Konopnicka Maria Pieśń o domu Kochasz ty dom, rodzinny dom, Co w letnią noc, skroś srebrnej mgły, Szumem swych lip wtórzy twym snom, A ciszą swą koi twe łzy? Kochasz ty dom, ten stary dach, Co prawi baśń o dawnych dniach, Omszałych wrót rodzinny próg, Co wita cię z cierniowych dróg? Kochasz ty dom, rzeźwiącą woń Skoszonych traw i płowych zbóż, Wilgotnych olch i dzikich róż, Co głogom kwiat wplatają w skroń? Kochasz ty dom, ten ciemny bór, Co szumów swych potężny śpiew I duchów jęk, i wichrów chór Przelewa w twą kipiącą krew? Kochasz ty dom, rodzinny dom, Co wpośród burz, w zwątpienia dnie, Gdy w duszę ci uderzy grom, Wspomnieniem swym ocala cię? O. jeśli kochasz, jeśli chcesz Żyć pod tym dachem, chleb jeść zbóż, Sercem ojczystych progów strzeż, Serce w ojczystych ścianach złóż!... Cyprian Kamil Norwid Moja piosenka Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów Nieba.... Tęskno mi, Panie... Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą... Tęskno mi, Panie... Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie, "Bądź pochwalony!" Tęskno mi, Panie... Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej, Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie, Równie niewinnej... Tęskno mi, Panie... Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia, Do tych, co mają tak za tak - nie za nie, Bez światło-cienia... Tęskno mi, Panie... Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi? I tak być musi, choć się tak nie stanie Przyjaźni mojej... Tęskno mi, Panie... Anonymous - 2016-02-29, 17:12 Bogurodzica - chyba pierwszy Hymn Polski. watchyouback - 2016-02-29, 21:07 Krzysztof Kamil Baczyński Poległym Nocą, gdy ciemność jest jak zwierzę czarne, stoi cisza jak lęku drgający biały słup. I żyła śmierci bije: na marne - drży - na marne, a rano znów się potknę o rozkopany grób. A dniem stół pusty stoi, zabrakło na nim rąk, które by razem ze mną wznosiły kruchą sieć, a uporczywe twarze i ciała wokół siedzą, jak gdyby tu przykute miłości mroczną wiedzą, i głos na ścianach osiadł jak szron i dzwoni; "Leć!" I każą mi: "Zapomnij!" Więc ręce ciężkie włożyć w ciężarny ołów gliny i pracy toczyć głaz, więc jeszcze dzień obrócić, jak mokry piach wyłożyć, odetchnąć jeszcze śmiercią i jeszcze, jeszcze raz. A potem znowu noc i słuchać długo trzeba, jak schodów trzask się wznosi, jak dławi płótno czarne, a w szyby śniegu bicz: "Na marne - drży - na marne !" I życie w gardle tkwi jak ostry kamień chleba, i czuję was w ciemności bez ziemi i bez nieba. I wtedy trzeba wierzyć, i każą mi: "Zapomnij!" I trzeba martwą broń zamienić w krzyż i płomień... ulice moich dróg są wszystkie w górę - strome, i cienka struga krwi jak lont się spala - do mnie. Żelazna miłość - tak - wybuchło, zgasło, starło, pozostał tępy mus, co w pięści tkwi jak gwóźdź. Zapomnieć teraz, zdrętwieć, milczeniem tak się struć, żeby mi pisklę ognia na dłoni nie umarło. Odeszli. Noc po nocy. Coraz to krzyk za gardło i tylko cisza po nich i dzwoni śniegu słup, ale się głupie ciało jak ciężki pień uparło, choć rano - ktoś się potknie o mój dymiący grób. [ Dodano: 2016-03-26, 21:38 ] O nas samych, o naszym podejściu do świata i ludzkiego cierpienia. Herbert Zbigniew Pan Cogito czyta gazetę Na pierwszej stronie meldunek o zabiciu 120 żołnierzy wojna trwała długo można się przyzwyczaić tuż obok doniesienie o sensacyjnej zbrodni z portretem mordercy oko Pana Cogito przesuwa się obojętnie po żołnierskiej hekatombie aby zagłębić się z lubością w opis codziennej makabry trzydziestoletni robotnik rolny pod wpływem nerwowej depresji zabił swą żonę i dwoje małych dzieci podano dokładnie przebieg morderstwa położenie ciał i inne szczegóły 120 poległych daremnie szukać na mapie zbyt wielka odległość pokrywa ich jak dżungla nie przemawiają do wyobraźni jest ich za dużo cyfra zero na końcu przemienia ich w abstrakcję temat do rozmyślania: arytmetyka współczucia [ Dodano: 2016-03-27, 22:54 ] Utwór który łamie serce - Polskie serce https://www.youtube.com/watch?v=o4x66cMs9xk [ Dodano: 2016-04-23, 22:50 ] https://www.youtube.com/watch?v=X0UJEx9S1bU [ Dodano: 2016-04-24, 21:58 ] Oto fundament prawdy, to kazanie nadaje sens ludzkiej egzystencji: https://www.youtube.com/watch?v=KxdhkLJ7eIE [ Dodano: 2016-04-24, 22:00 ] Za te i inne kazania, za słowa prawdy wygłaszane do narodu ks. Jerzy Popiełuszko poniósł bezn. iowaa - 2016-05-24, 01:33 Autor nieznany: Chwała chwała Swarożyca Boga słońca Boga życia Chwała chwała Peruwica Boga gromu, Boga życia I Welesa Kosmatego W oku magii ukrytego Chwała chwała dla Mokoszy Niech nas Mokosz żywych nosi Niech brat bratu "bracie" woła Dajcie zwierza naszym borom Niech brat bratu "bracie" rzecze Dajcie rybów naszej rzece Niech brat bratu mówi "bracie" Dajcie pokój naszej chacie A kto wam to palcem wytknie Niechaj zginie w pierwszej bitwie A kto was to chce się wyżec Niech go zgubi wołchw i żyrzec Wołchw i żyrzec, wróż i kapłan Taką tu przysięgę składam : Strzec prastarej wiary będę Kłaść obiatę pod waszym dębem W gaju świętej wierzenicy Wiary przodków nic nie zniszczy Wiary przodków nic nie zniszczy watchyouback - 2016-05-24, 22:09 Herbert Zbigniew Testament Zapisuje czterem żywiołom to co miałem na niedługie władanie ogniowi - myśl niech kwitnie ogień ziemi którą kochałem za bardzo ciało moje jałowe ziarno a powietrzu słowa i ręce i tęsknoty to jest rzeczy zbędne to co zostanie kropla wody niech krąży między ziemią niebem niech będzie deszczem przezroczystym paprocią mrozu płatkiem śniegu niech nie doszedłszy nigdy nieba ku łez dolinie mojej ziemi powraca wiernie czystą, rosą, cierpliwie krusząc twardą glebę wkrótce zwrócę czterem żywiołom to co miałem na niedługie władanie - nie powrócę do źródła spokoju [ Dodano: 2016-05-24, 22:18 ] ks. Jan Twardowski Boję się Twojej miłości Nie boję się dętej orkiestry przy końcu świata biblijnego tupania boję się Twojej miłości że kochasz zupełnie inaczej tak bliski i inny jak mrówka przed niedźwiedziem krzyże ustawiasz jak żołnierzy na wysokich nie patrzysz moimi oczyma może widzisz jak pszczoła dla której białe lilie są zielononiebieskie pytającego omijasz jak jeża na spacerze głosisz że czystość jest oddaniem siebie ludzi do ludzi zbliżasz i stale uczysz odchodzić mówisz zbyt często do żywych umarli to wytłumaczą boję się Twojej miłości tej najprawdziwszej i innej Laviol - 2016-05-25, 21:09 Z innej beczki czyli dworek polski. Nierozerwalnie związany z polską historią i duszą. Ten drewniany, zwykle modrzewiowy i ten murowany. W okresie międzywojenny uznany za styl narodowy. Nie mogłam się oprzeć pokazaniu chyba obecnie najbardziej znanego dworku - tego z seriali Ranczo i Nocy i dni. http://www.fakt.pl/kobiet...okulach/z05wj5n 
http://www.dwory-polskie....skie-Dwory.html http://www.dwory-polskie....-1900-1939.html watchyouback - 2016-05-26, 20:01 Zachwycamy się architekturą, poezją i innymi tworami ludzkiej ekspresji a zapominamy o tym co najważniejsze, o tym czym obdarowała naszą ojczyznę natura, Puszcza Białowieska wraz z jej fauną i florą jest jednym z najpiękniejszych dziedzictw naszego narodu 
[ Dodano: 2016-05-26, 20:02 ] 
[ Dodano: 2016-05-26, 20:03 ] 
[ Dodano: 2016-05-26, 20:05 ]   
Anonymous - 2016-05-26, 20:14 Nie będę wrzucał żadnych wierszydeł... Polska dusza jest (winna być) w nas. My jesteśmy (lub nie) Polakami i polską duszą. My jesteśmy Polską!!! 
PS.: Nie jest to czerwony adminowski.... 
watchyouback - 2016-05-26, 20:41 rzviro, Masz rację, Polska Dusza jest w każdym z nas, czy się nam to podoba czy nie. Jest zakodowana w naszej mentalności, wyraża ją sposób w jaki patrzymy na świat, jest w naszej głębi ale również i na zewnątrz, zapisana w nutach Chopina, w wierszach Mickiewicza, Herberta, Miłosza, Różewicza, Norwida i innych. Tworzą ją dzieła Matejki, Kossaka, polska architektura, filozofia i wielkie czyny, bo nasza filozofia jak to kiedyś powiedział Tischner jest filozofią czynu. Świadectwem naszej filozofii są powstania, nasz upór i nieustępliwość, jest nim poświęcenie św. Maksymiliana Kolbe, kazania i życie ks. Popiełuszki, świadectwo życia św. Jana Pawła II. Solidarność, zwłaszcza ta pierwsza wyrosła na rdzeniu naszej duszy, na jej korzeniach. To wszystko składa się na naszą duszę, na naszą narodową tożsamość, rozwija się w nas, dojrzewa by wypromieniować w świat w postacie wielkich dzieł i czynów. Anonymous - 2016-05-26, 20:57 watchyouback, polska dusza jest (winna być) w każdym z nas. Czy jest??? Jestem Gdańszczaninem (jednak Polakiem) i tego się nie wypieram... Pierdomenico - 2016-05-27, 05:55 rzviro ale zawsze warto pielęgnować te wartości i tradycje, bo nowe pokolenia bez tego o tym zapomną. Myślę, że temat jest świetny do ogólnej dyskusji o tym, co najbardziej kojarzy nam się z polskością, co uważamy za te najbardziej istotne rzeczy. Na pewno też majestatyczne bociany się z Polską kojarzą 
Nie zapominajmy o poczciwym bigosie, bez którego nie może obejść się wiele świąt! 
Faworki 
flaki 
i tradycyjna sałatka jarzynowa 
Laviol - 2016-05-27, 10:32 Pierdomenico A gdzie schabowy z kapustą? 
Zastawiłaś stół i skojarzenia poleciały... "Gość w dom, Bóg w dom" - czyli polska gościnność - czasem nawet przesadna, bo prowadząca do "zastaw się, a postaw się". Przysłowia, porzekadła i powiedzenia też są świadectwem naszej kultury. A to prowadzi nas do podań i legend. Choćby o Wandzie, co Niemca nie chciała
Pierdomenico - 2016-05-27, 11:48 Laviol pewnie zjadłam zanim wstawiłam Faktycznie zupełnie o nim zapomniałam, a to filar polskiej kuchni!
maat_ - 2016-05-27, 15:01 Rosochata ta nasza Polska dusza, lubię to w naszych rodakach, ze co jak co ale jak naszych biją to się jednoczymy. Według mnie to piękne Laviol - 2016-05-27, 15:52 maat_ Ne tylko rosochata, ale i rogata
Fantazja ułańska i bardzo polski zwyczaj całowania kobiet w rękę. |
