Demotywatory.pl - Forum :: Zobacz temat

Ascara · Wiek: 29 Dołączyła: 27 Lip 2015 Posty: 1526

Ach, jesteś już mój Fragglesiku drogi,
zapraszam w skromne tego tematu progi.
Niestety teraz towarzystwa nie dotrzymam,
gdyż nad interną się prawdziwie zżymam.
Sporo tego jest na wtorek do przyswojenia,
a ja czuję w sobie jedynie okropnego lenia.
W środę już zapewne się tutaj zatrzymam
na dłużej i sprawniej, zabawniej "porymam".

Fragglesik · Wysłany: 2015-11-05, 23:13

Witaj Ascaro, dobrze wiersze czytać
temat utrzymać i nadziei chwytać
chcę tu dziś wspomnieć o kibica mózgu
nie wiem, czy mieszka tam coś oprócz bluzgów
wierny to kibic motoru z Lublina
i tu jest właśnie głupoty przyczyna
wiele nalepek klubu on posiada
w wiele miejsc wkleja, trudno dorwać gada
ale też poziom jego myśli widać
pół drzwi obkleił, by się wiernym wydać
jednak nie czując miłości swej typu
pokrył pół odrzwi, ale tych od ...zsypu...

[ Dodano: 2015-11-26, 21:55 ]
Tak oto czas nam zatrzymał rubrykę
już tylko smutne wierszyki tu wlekę
to zapomniany przez Boga zakątek
sam będę chyba ciągnął tu ten wątek
już nawet twórcza autorka stąd znikła
nikt nic nie pisze, taka to rzecz zwykła
pisze więc dla się, bo nikt tu nie wchodzi
bełkot wierszyka, ale cóż to szkodzi
akt egoizmu, samo uwielbienia
czy też nauki i doskonalenia?
sam sobie człowiek pytanie zadaje
sam odpowiada - z główką coś się staje
a że poeta jest na bakier z głową
wciąż będę pisał i głupiał na nowo

Pierdomenico · Wysłany: 2015-11-27, 11:37

Powracam szybko na te wezwanie
Nie dam tu czekać na wierszowanie
Prawda jest taka, że weny mam mało
Co trochę niestety mnie zdołowało
Nikt jak Fragglesik rymów nie składa
Przydałaby się tutaj jakaś porada
By me słowa zabrzmiały jak serenada
W potok słów zabawnych i pięknych ubrane
A nie w chaotycznych i zbędnych spaprane

Fragglesik · Wysłany: 2015-12-09, 14:05

wszak gdy noblista, sławny pisarz, znany
wykład miał w auli, na temat pisania
i zapytany przez ważną tam rektora postać
co robić, by takim wieszczem zostać
cały swój wykład zawarł w słowach paru
które to wiele prawdy miały, tudzież czaru:
"więc chcecie się pisać nauczyć?" rzekł do nich
a potem takimi słowami pogonił:
"Więc idźcie do domu i piszcie, moje rady nic wam nie dadzą"
spojrzał na oniemiałego rektora - był władzą
"idźcie i piszcie, piszcie i piszcie, aż się nauczycie"
po tych słowach wziął rzeczy i wyszedł wieść życie.
Tobie o Pierdomenico ja powiem słów parę:
trzeba znów uruchamiać słowa bardzo stare
trzeba szukać jak można najwięcej wyrazów
coś z czymś się zawsze rymuje, nawet - kniaziów z gazów
coś jest w tej Polszczyźnie starszej niż obecna
że jest melodyjniejsza do i rymów lepsza
A teraz o Waćpanno, czas wierszyk zakończyć
teraz ja idę w życie, by po syna zdążyć
lecz zawsze chętnie wpadnę, pogadam, zrymuję
na razie zaś żegnam i pięknie dziękuję

ChodnikowyWilk · Wysłany: 2015-12-11, 16:54

Gdybym miał więcej zapału i chęci
Pisał bym wiersze, ten temat nakręcił
Gdybym miał więcej czasu i klasy
Tomiki bym pisał, i trzepał w chuj kasy
Gdybym miał więcej kultury i stylu
Nie było by przekleństw tutaj aż tylu
Gdybym miał w sobie choć trochę uczucia
Coś o miłości jebnąłbym tutaj
Lecz jestem jaki jestem i zmieniać się nie chcę
Więc takie rymy tylko, macie tu naprędce

Fragglesik · Wysłany: 2015-12-13, 00:09

Cóż różne wszakże muzy na Parnasie siedzą
przynajmniej dziewięć babek, wszyscy z nas to wiedzą
wiele jest więc rodzajów wśród Ars poetica
wiersz niech się wierszem odciska, jakości nie tyka
każdy ma swój sposobik i swoje metody
wielu pisze wierszydła, stary czy też młody
wiele z nich potem ogień bez reszty pochłania
wiele nie ujrzy światła - nie do odczytania
całe mnóstwo to nawet głowy nie opuści
są wszak wiersze dla smutku no i dla radości
Piszmy wszyscy, czytajmy ile tam ktoś może
film oglądam, wierszy resztę na później odłożę

[ Dodano: 2015-12-24, 00:26 ]
Wszystkim w te Boskie Święta moc życzę radości
Niech na stole zostaną tylko rybie ości
Niech się radość i miłość ściele przez rok cały
by nas drugie połówki bezbrzeżnie kochały
By brak nerwów był normą w nadchodzącym roku
By miast nerwów, panował zawsze miły spokój
By żyło się wygodniej, mniej oszczędniej także
By przez to brak było dziury w naszym z forsą wiadrze
By szaleństwo (to boskie) wsparło nasze myśli
By goście (ci niechciani) w ogóle nie przyszli
By nic nam się w mieszkaniach w ogóle nie psuło
By nas w roku bieżącym nic w boku nie kłuło
By na tańce, hulanki i wszelkie imprezy
Czas, był, moc i ochota, by to każdy przeżył
Niech Was Święta owioną swoim cudnym czarem
Niech nikt się nie czuje za młodym, za starym
Dla Was wszystkich wierzących, chwiejnych i ateistów
Milion życzę prezentów i i tyleż pomysłów

Fraggles

[ Dodano: 2016-02-02, 23:36 ]
Luty idzie - nikt nie działa
stoi ta rubryka cała
trzeci wierszyk sam już klecę
może czas podwinąć kiecę?
jak to moja Mama mawia
gdy słówkami się zabawia
gdy się nie chce ruszyć po coś
albo nie pasuje jej gość
to odpowiedź ma wesołą
by radośniej było w koło
więc na prośbę którą klecę
mówi: Podwijam kiecę i lecę.
Może czas by ruszyć stąd?
może jednak to jest błąd?
człek się z myślą bije, miota
a tu luty i stos błota.
Jednak będę miał nadzieję
tu zostanę i nie zwieję
i doczekam dnia takiego
aż nas będzie stu jednego.
i rubryka skoczy w przód
tysiąc wierszy - tysiąc ód

VaniaVirgo · Wysłany: 2016-05-20, 00:37

Tak sobie trochę po forum mykam
Ach kilka rymów tutaj doklikam
Napiszę słowo, dobiorę drugie
Na pewno w tym sie dziś nie pogubię
Trza tylko temat solidny wybrać
I rytm równiutki do tego dobrać
Niech będzie równo dziesięć brzmi zwięźle
A może nawet wyjdzie mi nieźle
Rytm ustalony, lecimy dalej
No dobra Vania, to teraz szalej!
Niech będzie miło, niech bedzie fajnie
Niech rymów siła na mój łeb spadnie
I czekam tak sobie na natchnienie
A tu rozprasza mnie kamień, cienie
Chyba mnie dzisiaj nie olśni wcale
Wiersz będzie o niczym no wspaniale
Może przynajmniej inni zobaczą
I swoje rymy szybko tu wsadzą

Tak więc choć dzisiaj tutaj nie błyszczę
Temat jedynie z kurzu oczyszczę

Fragglesik · Wysłany: 2016-05-20, 22:31

Oto nareszcie zachwyt mój cały
próżno jak dotąd tu zaglądałem
czekałem, trwałem sam sobie pisząc
nikt już nie przyjdzie - mogłem, to przysiąc
lecz - jakie szczęście - dziś mnie spotkało
przyszedł poeta, jeden, to mało
lecz już tu wierszyk smaczny zamieścił
za chęć pisania - oto jest cześć Ci
Bogu niech będą stokrotne dzięki
że już nie sam tu wydaje jęki
że choć do wtóru będziem pisali
może od tego ktoś się tu zwali
może odrośnie nam ta rubryka
może rozkwitnie jak pieśń słowika
lub jak Skamander, czy Filareci
Burzę poezji w necie roznieci
a my z brodami jak Marks czy Lenin
ktoś nam popiersia, jak im przydzieli
i po okropnej śmierci poety
będą się uczyć nas internety
i kląć nas będą i jęczeć z goła
co wysmażyła tutaj pierdoła

VaniaVirgo · Wysłany: 2016-05-21, 01:24

A jednak, sukces, wiersz mój sie przyjął
Poeta Fragles swe pióro wyjął
Jak on to robi? Czy sie nie trudzi?
Czy kilka wersów wnet go nie znudzi?
To ja tu ostre batalie tocze
Nim jedno słowo z drugim połącze
A ten se wpada, układa myśli
Aż mnie z zazdrości coś zaraz sczyści
Lecz ja to skyje, nie przyznam wcale
Że tego co brak mi, to jest talent
Złoże wyrazy uznania mego
Dla tak dużego talentu twego

Fragglesik · Wysłany: 2016-05-24, 00:53

Dziękuję Waniu za te słowa miłe
to nie poezja u mnie na tą chwilę
nie rymy nadobne, nie słowicze pienia
to zazdrość ohydna słowa w rymy zmienia
owóż jak swego oglądałem czasu
Andrusa Artka, który z wielką klasą
prosił widownię o trzy, cztery słowa
no i w minutę poezja gotowa
nie dość, ze pełna subtelnych aluzji
to jeszcze odniesień i fajnych konkluzji
tak się zachwyciłem jego piękną mową
że chciałem też tak robić - recepta - gotową
zmuszałem rodzinkę, znajomych, kuzynów
do słów trzech i nuże - do pisania rymów
lecz (jak to zawsze bywa) bez klasy rzecz licha
zostałem wierszokletą i tłukłem coś z cicha
aż tu się kącik taki, objawił wierszowy
od tego czasu piszę i tu wierszyk z głowy
lecz tak jak tu pisałem, licha to poezja
i ohydna to zazdrość, nie Parnasu wersja

VaniaVirgo · Wysłany: 2016-05-24, 12:06

Ach zazdrość to też motywator dobry
Jeśli jej skutkiem jest wiersz nadobny
Ćwicz dalej, gdyż rymy twe świetne
Nie to co moje, jakieś takie mętne
Choć kiedyś umiałam dobrać piękne, zgrabne
I rymowanki wychodziły ładne
Lecz zaprzestałam zabaw tego typu
A to co powstało wrzuciłam do zsypu
I tak przepadł, kto wie, może talent wielki
Bo nie ćwiczyłam, wolałam grać w gierki

Pierdomenico · Wysłany: 2016-05-24, 12:19

Co też ja tu widzę? Kącik artystyczny?
I jakby nie patrzeć, bardzo dynamiczny,
Rymy moje cienkie, wplotę między wiersze,
Co też zaraz będą, wydawać się fajniejsze,
Fragglesiku, Vaniu, wielcy z Was poeci,
Każdy niezłe wersy wnet już tutaj skleci,
Chyba mój twór zbytnio wcale nie oszpeci,
I temat ten piękny się w ogóle nie rozleci!

Fragglesik · Wysłany: 2016-05-24, 12:48

Niestety już po rymach widać słabość wiersza
chcę go wzmocnić - nic z tego, choć chęć to najszczersza
rymy mi częstochowskie jeno wciąż się kładą
nie mogę sam zmienić, ni groźbą ni radą
próbuję też przenośni i mam tak subtelne
jak ten walec drogowy i jak ślepy celne
lekkości zaś dodaje mi głaz narzutowy
jeszcze tylko ma składnia - jak niemych rozmowy
w sumie są to wierszydła okrutnie zbrukane
w większości są złośliwe, lecz to jest mi dane
trza się przyzwyczaić, nie męczyć słuchacza
parę linijek jeno, bo dużo - wystrasza

VaniaVirgo · Wysłany: 2016-05-24, 14:18

Krótko acz treściwie, tak nasz kruczek pisze
I tymi rymami przerywamy cisze
Może wzniosłe nie są, nie są też głębokie
Lecz nie oceniajmy ich tu zbyt pochopnie
Dają nam rozrywkę, radość nam tu dają
Może nawet inni tutaj zaglądają
I czytając wersy, które tu panują
Na ich buziach uśmiechy słodkie się malują

Fragglesik · Wysłany: 2016-05-25, 00:25

A więc do śmiechu, by szumiał w narodzie
który ma zgryzot i kłopotów co dzień
podam humorek - mego syna słowa
lat pięć ma dziecko, ta chłopina zdrowa
gdyśmy z palemką wędrowali zgodnie
szliśmy powoli, uroczyście, godnie
po mszy - do domu, sprawozdanie złożyć
i tu ten kwiatek miał się nam rozłożyć
owóż spytany, jak mówi mamusia
Czy machaliśmy dla Jezusa Pana
zaskoczył tekstem, jak komandos z tyłu:
Taaak machaliśmy, ale Go nie było

Pierdomenico · Wysłany: 2016-05-25, 08:09

Tak to leci, nasze rymowanie,
Szybko oraz składnie, niemal machinalnie,
Można by pomyśleć, że nic tylko wiersze,
Zupełnie jak sędziwe wieszcze,
Nam w głowie się kotłują,
I burze mózgów wywołują,

VaniaVirgo · Wysłany: 2016-05-25, 17:05

Ach te maluchy, ach te dzieciaczki
Jak coś powiedzą... co za słodziaczki
Ich szczerość i proste świata postrzeganie
Zaskakują i bawią nas nieprzerwanie
Czasu pewnego, brat mój miał lat cztery
W parku był się pomnik Mickiewicza Adama
Lecz pomnik popsuty, sytuacja znana
Zabrali go ludzie by naprawić wreszcie
I Poszliśmy razem, gdy nie padał deszcz
Patrzy mój brat, a gdzie jest ten wieszcz?
Podumał on chwilkę, jak to dziecko
I prostą konkluzje zastosował prędko
Dodam, że w parku gołębie latały
"Pan uciekł bo go ptaszki obsrały"

Fragglesik · Wysłany: 2016-06-01, 22:26

Człek sobie żyje, lecz wiersze padły
odeszły rymy i skojarzenia
jakby mi jakieś mrówki je zjadły
nic nie płynęło i nic tu nie ma
dni mi płynęły i świat też płynął
wiersze gdzieś spały pod drzewem
świat wierszy zniknął, a może zginął
część już znalazłem - gdzie - nie wiem
nagle mi znowu rym się obudził
znowu się kłębią litery
trochę się autor przy tym natrudził
lecz złożył wersów ze cztery
teraz już kończę, rymy smakuję
próbuję wszystko powtórzyć
jeszcze się przy tym tak dziwnie czuję
więc to się może mi zużyć?
trzeba pamiętać, że nic nie jest "zawsze"
choć to jest wielkie odkrycie
człek się starzeje - to takie straszne
cóż trzeba kroczyć przez życie.

VaniaVirgo · Wysłany: 2016-06-03, 01:28

Nikt cie nie goni, Nikt nie pospiesza
Czasu masz więc bardzo wiele
Spokojnie czekaliśmy na twego wiersza
Ja też tak sobie te rymy miele
Następny, kto wie, może za tygodnie
Zostanie przez kogoś napisany
Nie musi być szybko, nie musi być modnie
A może nawet za rok zostanie dodany

Fragglesik · Wysłany: 2016-06-03, 22:59

jak to kiedyś powiedział pewien pisarz znany
nie ma nic gorszego niż stanie się modnym
kiedy nie dla sensu i ducha czytany
a po to, by z fałszywą bohemą być zgodnym
Mi to szczęście nie grozi, bom żaden poeta
i wierszydła me ducha i głębi nie mają
poezja ma wesoła, lecz na szczęście nie ta
do której ci "celebryci" obłudnie wzdychają
Liczę tylko, że Wam się pogodnie choć robi
i trochę choć weselej na tym łez padole
Fruwanie pod niebiosa, gdzie wieszcze - nierobi
nie dla mnie, ja tu sobie postoję na dole
Mam nadzieję, że Wy ze mną razem postoicie
lub poleżym na trawie, patrząc w górne strony
przyglądawszy się poetom z dołu, należycie
jeśli oni są w szatach - widok wart miliony

[ Dodano: 2016-06-12, 14:44 ]
Ot i znowu zamarła wierszowa rubryka
nikt rymem ni poezją już po niej nie fika
marazm to wakacyjny w głowy nam się wkłada
Będzie potrzebna pomoc dobrego sąsiada
który albo pomoże, albo i sam zrobi
gdy my niezbyt do tego jesteśmy gotowi
w sumie na jedno wyjdzie - zapełni się strona
piszcie i się logujcie do wierszydeł grona
wesołe niech popłyną strofy spod paluszka
tak wesołe, ze nocą słychać rżenie z łóżka
a rodzina zdziwiona ze snu się w ciąż budzi
czemu się tak chichocze, jak tak wyjść do ludzi?
My zaś pełni radości po wierszy lekturze
jednym ruchem robimy przerwy w smutku murze.